बहाणा

जातं फिरतंय रव रव रव
धान्य परत परत भरडुन निघतंय त्यातुन
नकोसा झालाय तो कर्कश भरडण्याचा आवाज
पण तेवढच एक चिन्ह उरलंय जिवंतपणाचं.

उन्हाने झाली आहे लाही लाही
पाखरांच्याही जिभा आत बाहेर होताहेत
नकोसं झालं आहे ते रापणं आणि करपणं
पण तेवढच एक लक्शण उरलंय उजेड असण्याचं.

पावसाचा अचानक बसलेला तडाखा
पुरात सापडला आहे बेसावध आसमंत
नकोसा झालाय हा पावसाचा कडेलोट
पण तेवढाच एक बहाणा राहिला आहे धाय मोकलुन रडण्याचा.

1 comment:

Unknown said...

Mast

 
Copyright (c) 2010 शब्दस्पंदन.